По шест недели, Александра конечно се врати дома од германскиот град Нојхоф во близина на Франкфурт. Таа редовно одела на размени за да се грижи за својот пациент без да биде проверена на граница. Но, сега дојде до промена. Како го снајде патувањето дома и престојот во државниот карантин? Дали е навистина толку тешко како што велат некои луѓе на социјалните мрежи?
Александра го опишува своето патување назад како само малку подолго од вообичаеното, бидејќи патувала со автомобил, а не со авион.
„Дојдовме ноќе. Не требаше да чекаме на германската граница. Ни побараа само лична карта, прашаа каде патуваме и не пуштија да одиме. Единствено што не предупредија е да не застануваме никаде во Австрија, освен на граница. Утрото стигнавме до австриската граница, каде исто така не запре полицијата. И тука немаше сложена контрола. Ги погледнаа нашите лични карти и беа многу убави и сместливи. ”
– Александра
Додека чекале на граница добиле освежување од полицајците. Цело време дури и се шегуваа со нив. На граница има и шведска маса, па можете да купите храна и да пиете и да јадете на мир. По еден час морале да стигнат на другата граница каде се уште ги чекале останатите автомобили кои пристигнале во странство. Таму ги придружувале војници кои исто така цело време се шегувале со нив.
„По половина час конечно ја минавме границата. Имавме своја полициска придружба, која на почетокот не ја разбравме. Сепак, тоа беше од причина што ќе стигнеме во карантин што е можно поскоро и не треба да стоиме никаде на семафорите и да не мораме да ги следиме автомобилите што ќе не блокираат“.
– Александра
Кога стигнале на местото, морале да го извадат целиот багаж од автомобилот. Во зградата ги чекаше стручен персонал, кој ги пријави и ги смести. Ако имате алергии или земате лекови, тоа мора да биде наведено за време на регистрацијата.
„Изненадувачки, сместувањето е многу убаво. Се е чисто, имаме ТВ и балкони. Бидејќи сум нетолерантна на лактоза, вечерта ми се јавија од рецепција да кажам дека исхраната ќе ми се прилагоди за да ми одговара. Овде имаме господин кој ќе ни купи. За волја на вистината, овде совршено се грижат за нас и навистина имаме се на располагање. Би сакал да истакнам дека животот во државен карантин не е толку страшен како што велат луѓето. Се плашев и од тоа што ќе ме чека. Но, бев пријатно изненаден, навистина е кул. Единствена негативна работа е што овде ни е здодевно, но тоа може да се управува. Така да не треба да се грижите за одење дома. Паузираш две недели од се па си одиш дома. На што исто така многу се радувам“.
– Александра
