Na zes weken keerde Alexandra eindelijk terug naar huis vanuit Neuhof bij Franfurkt, Duitsland. Zij ging regelmatig op uitwisselingsreis om haar patiënt te verzorgen zonder controle aan de grens. Maar nu is er een verandering. Hoe ging ze om met de reis naar huis en haar verblijf in quarantaine? Is het echt zo moeilijk als sommige mensen op de sociale media beweren?

Alexandra beschrijft haar terugreis als iets langer dan normaal, omdat ze met de auto reisde in plaats van met het vliegtuig.

“We kwamen ’s nachts aan. We hoefden niet te wachten aan de Duitse grens. Ze vroegen alleen naar onze ID, vroegen waar we heen gingen en lieten ons gaan. Ze waarschuwden ons alleen nergens in Oostenrijk te stoppen tot aan de grens. s Morgens kwamen we bij de Oostenrijkse grens, waar we ook werden aangehouden door de politie. Er was hier ook geen complexe controle aan de gang. Ze keken naar onze ID-kaarten en waren erg aardig en behulpzaam tegen ons. ”

– Alexandra

Terwijl zij aan de grens wachtten, kregen zij versnaperingen van de politie. Ze maakten zelfs de hele tijd grapjes met hen. Er is ook een buffet aan de grens, zodat u eten en drinken kunt kopen en in alle rust kunt eten. Na een uur moesten zij bij de andere grens aankomen, waar zij nog steeds wachtten op de andere auto’s die in het buitenland waren aangekomen. Daar werden zij vergezeld door soldaten die de hele tijd grapjes met hen maakten.

“Na een half uur zijn we eindelijk de grens over. We hadden onze eigen politie-escorte, wat we eerst niet begrepen. Maar het was om ons zo snel mogelijk in quarantaine te krijgen en nergens voor verkeerslichten te hoeven staan en niet achter auto’s aan te hoeven rijden die ons zouden blokkeren.”

– Alexandra

Toen ze ter plaatse kwamen, moesten ze alle bagage uit de auto halen. Professioneel personeel wachtte in het gebouw om hen te registreren en op te vangen. Als u allergieën heeft of medicijnen gebruikt, moet u dit bij uw inschrijving aangeven.

“Verrassend, de accommodatie is erg mooi. Alles is schoon, we hebben een TV en balkons. Aangezien ik lactose-intolerant ben, kreeg ik ’s avonds een telefoontje van de receptie om te zeggen dat ze mijn dieet aan mij zouden aanpassen. We hebben een meneer die voor ons boodschappen doet. In werkelijkheid zorgen ze hier perfect voor ons en hebben we werkelijk alles tot onze beschikking. Ik wil erop wijzen dat het leven in staats-quarantaine niet zo vreselijk is als men zegt. Ik was ook bang voor wat er met mij zou gaan gebeuren. Maar ik was aangenaam verrast, het is echt cool. Het enige minpuntje is dat we ons hier vervelen, maar dat is te regelen. Dus wees niet bang om naar huis te gaan. Je neemt twee weken vrij van alles en dan ga je naar huis. Dat is waar ik naar uitkijk.”

– Alexandra