Παντού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιμετωπίζουμε ελλείψεις σε νοσηλευτικό και λοιπό υγειονομικό προσωπικό, γιατρούς, νοσηλευτές και βοηθούς νοσηλευτών. Το παρατηρούμε αυτό τόσο σε εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης όσο και σε εγκαταστάσεις για ηλικιωμένους. Τι συμβάλλει σε αυτό το πρόβλημα και τι μπορεί να γίνει γι’ αυτό;

Οι λόγοι είναι διάφοροι

Η εργασία του προσωπικού φροντίδας θεωρείται κοινωνικά μη ελκυστική, ωστόσο πρόκειται για πολύ σημαντική εργασία – παροχή φροντίδας και βοήθειας στους ευάλωτους. Πολλές οικογένειες αδυνατούν να φροντίσουν έναν ηλικιωμένο συγγενή, ο οποίος πάσχει επίσης από διάφορες διαγνώσεις, επειδή πρέπει να πάνε στη δουλειά τους και έχουν ήδη δικές τους οικογένειες. Ένας άλλος λόγος είναι οι σωματικές και συναισθηματικές απαιτήσεις της εργασίας. Οι φροντιστές έρχονται συχνά σε επαφή με ηλικιωμένους που έχουν σοβαρές ασθένειες ή αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις. Είναι ακίνητοι, έχουν άνοια και μπορεί να παρουσιάζουν συχνές εναλλαγές της διάθεσης και της διάθεσης. Επιπλέον, το προσωπικό φροντίδας συχνά υποτιμάται από την κοινωνία. Η εργασία του φροντιστή δεν έχει πολύ νόημα. Η εργασία αυτή είναι εξίσου αδιάφορη για πολλούς από άποψη οικονομικής αξιολόγησης. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι βοηθοί νοσηλευτών, οι παραϊατρικοί και οι φροντιστές στο σπίτι και στο γηροκομείο εργάζονται κατά τη διάρκεια των διακοπών, γεγονός που αποτελεί επίσης εμπόδιο για την παρακίνηση να ακολουθήσουν αυτά τα επαγγέλματα.

Η λύση είναι η πρόσληψη προσωπικού από το εξωτερικό

Για να μπορούν να εργάζονται οι άνθρωποι στο επάγγελμα του φροντιστή, αλλά και σε θέσεις υγειονομικής περίθαλψης, είναι απαραίτητο να ενταχθούν στην αγορά εργασίας άτομα από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τους επιτραπεί να εργάζονται τόσο σε εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης όσο και σε εγκαταστάσεις για ηλικιωμένους. Πρόκειται για τις λεγόμενες τριτοκοσμικές χώρες, οι οποίες είναι γενικά γνωστές για το χαμηλό βιοτικό τους επίπεδο. Οι άνθρωποι από τις αναπτυσσόμενες χώρες βρίσκουν μια τέτοια εργασία ελκυστική και ενδιαφέρονται γι’ αυτήν επειδή κερδίζουν πολλά χρήματα στις χώρες τους. χαμηλοί μισθοί . Αυτά δεν αρκούν για να καλύψουν τα τρέχοντα έξοδα και συχνά δεν μπορούν καν να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή. Εκτός από τους χαμηλούς μισθούς, υπάρχει επίσης υψηλό ποσοστό ανεργίας. Η έννοια της τριτοκοσμικής χώρας χρονολογείται από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Εισήχθη για να δηλώσει τις χώρες που δεν τάχθηκαν στο πλευρό των ΗΠΑ (Πρώτος Παγκόσμιος) ή της ΕΣΣΔ (Δεύτερος Παγκόσμιος) κατά τη διάρκεια του πολέμου. Στόχος της παροχής εργασίας σε αλλοδαπούς είναι να δοθεί η δυνατότητα σε άτομα με σπουδές, προσόντα και εμπειρία στον τομέα να εργαστούν στον κλάδο τους και να μην αφεθούν να κάνουν δουλειές του ποδαριού.

Αποφέρει πλεονεκτήματα

Οι εργαζόμενοι από τρίτες χώρες αναζητούν καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης, καλύτερες οικονομικές συνθήκες και συνολικά καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Αυτός είναι ο λόγος της μετανάστευσής τους από τις χώρες καταγωγής τους σε αναζήτηση εργασίας. Άνθρωποι από τρίτες χώρες πηγαίνουν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο ως ασκούμενοι ή φοιτητές ανταλλαγής και στη συνέχεια θέλουν να μείνουν για να εργαστούν. Σε αυτή την περίπτωση, η διαδικασία ενσωμάτωσης είναι απλούστερη, επειδή δεν υπάρχει πρόσθετη ατζέντα. Η απασχόληση αλλοδαπών έχει τα πλεονεκτήματά της. Συμβάλλει στην πολιτισμική ποικιλομορφία και στη θόλωση των διαφορών. Εάν ένας εργοδότης παρέχει θέσεις εργασίας σε αλλοδαπούς από χώρες του τρίτου κόσμου, θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά του επεκτείνοντας τις επαφές του και εισερχόμενος σε μια άλλη αγορά. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι η εργασία αυτή είναι φθηνότερη.

Η διαδικασία ενσωμάτωσης

Για να εργαστούν σε μια άλλη χώρα, οι αλλοδαποί πρέπει πρώτα να ενσωματωθούν στο σύστημά της. Στόχος της ένταξης είναι να βοηθήσει τους μετανάστες να ενταχθούν (όχι μόνο) στην επαγγελματική ζωή. Το πρώτο βήμα της ένταξης είναι να διασφαλιστεί ότι ο αλλοδαπός έχει τα προσόντα και μπορεί να κάνει την απαιτούμενη εργασία. Αυτό απαιτεί επαλήθευση των προσόντων, της εκπαίδευσης και των δεξιοτήτων του αλλοδαπού αναζητούντος εργασία. Εντός των χωρών, τόσο οι απαιτήσεις όσο και τα εκπαιδευτικά πιστοποιητικά μπορεί να διαφέρουν για συγκεκριμένες θέσεις εργασίας. Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι η εξοικείωση του αλλοδαπού με τους τοπικούς νόμους, κανονισμούς και πολιτιστικά έθιμα. Είναι σημαντικό ο μετανάστης να συνηθίσει και να μπορέσει να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του στο νέο περιβάλλον. Φυσικά, η διαδικασία ενσωμάτωσης ποικίλλει ανάλογα με το εκάστοτε κράτος και τους όρους που θέτουν οι ηγέτες του. Ο αλλοδαπός πρέπει να λάβει άδεια εργασίας στη χώρα όπου θέλει να εργαστεί. Αυτό απαιτεί τα απαραίτητα έγγραφα.

V Αθήνα δίνουμε ευκαιρίες σε άτομα από λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Αυτή τη στιγμή απασχολούμε εργαζόμενους από την Ουκρανία, όπου η κατάσταση εξακολουθεί να είναι δυσμενής και η χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. V Αθήνα θα θέλαμε να δούμε στο μέλλον την αγορά των δυτικοευρωπαϊκών χωρών να ανοίγει για τους αλλοδαπούς από τις αναπτυσσόμενες χώρες και να τους δώσει την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή.