De situatie in de wereld wordt met de dag gecompliceerder. Het dagelijkse aantal besmette mensen neemt gestaag toe, en artsen en medisch personeel behoren nu al tot de slachtoffers van het dodelijke coronavirus.
Het is niet dat helden worden gemaakt in moeilijke tijden. Dan leren we ze pas kennen. Ze kunnen een dozijn gezichten hebben en je zult ze op straat over het hoofd zien. Maar daarom moeten deze moeilijke tijden komen, zodat we meer kunnen zien dan hun gezicht. Hun kracht, hun uithoudingsvermogen, hun vermogen om vol te houden, om de grootste moeilijkheden en tegenslagen van een bepaalde situatie te overwinnen, of om klappen op te vangen, om hun gezondheid op het spel te zetten, om zeven keer te vallen en acht keer op te staan.
Het coronavirus is resistenter dan we dachten. Daarom is het onmogelijk om één sector aan te wijzen die in de huidige situatie het meest voor de samenleving doet. Hoewel de grootste aanval op de paramedici komt, gaat een groot compliment ook naar de politie, de brandweerlieden en de soldaten. We mogen ook de winkelbedienden niet vergeten, die dagelijks onder druk staan en niet veel bescherming genieten. In de allereerste dagen probeerde iedereen voedsel voor zijn huis veilig te stellen, en supermarktketens waren de plaatsen waar het grootste aantal mensen zich verzamelde en dus de grootste kans op overdracht van besmetting. Ook de vrachtwagenchauffeurs die de supermarktketens van voldoende voedsel moeten voorzien, lopen een infectierisico.
Als wij allen onze krachten bundelen, kunnen wij samen onze belangrijkste industrieën draaiende houden, zodat wij te eten hebben en iemand hebben tot wie wij ons kunnen wenden in tijden van ziekte en nood. Omdat het leven niet heeft opgehouden te bestaan, en er nog andere ziekten zijn waarmee wij gewoonlijk worden geconfronteerd en die acuut moeten worden aangepakt.
Het leven is niet gestopt, alleen de omstandigheden van ons functioneren zijn veranderd.
