Każde dziecko z niecierpliwością czeka na dzień, w którym białowłosy , sympatyczny pan ubrany na czerwono przyjdzie rozdać prezenty. Mniejsze i większe, ale pasjonatów można spotkać także w szeregach dorosłych. Jak ze wszystkim jest powiedzenie, które odnosi się do obchodów tego dnia: Inny kraj, inne obyczaje. Obchody różnią się w zależności od kraju, gdzieś różnice są większe, gdzieś mniejsze. Jeśli będziesz spędzać ten świąteczny okres pracując za granicą, przyda Ci się wiedza o tym, jak świętuje się w tych krajach. Tak samo w każdym stanie figura upamiętniająca drogiego dziadka nazywa się inaczej. Na Słowacji i w Czechach znany jest jako Mikołaj.

Jak to się wszystko stało?

Mikołaj był biskupem mieszkającym i pracującym w Myrze, na terenie dzisiejszej Turcji. Choć na próżno szukalibyśmy miasteczka pod tą nazwą, możemy je znaleźć w pobliżu Demre w popularnym kurorcie wypoczynkowym Antalya. Legenda głosi, że Mikołaj pomógł biednemu człowiekowi, który miał trzy córki. Z powodu braku bogactwa był niemal zmuszony zrobić z nich nierządnice. Bo nie mógł zapewnić im posagu. W tamtych czasach obowiązywały zasady, że bez niego kobieta nie mogła wyjść za mąż.

Mikołaj w młodym wieku został sierotą i odziedziczył po rodzicach duży majątek. Mówi się. że umieścił bryłę lub worek złota (źródła różnią się) na oknie domu mężczyzny, co zostało powtórzone trzykrotnie. To uratowało jego rodzinę. Dzięki temu narodziła się tradycja dawania prezentów. Dzień jego śmierci obchodzony jest w większości krajów jako Dzień Świętego Mikołaja. Jego hojność i dobroć zostały zapamiętane. Mówi się, że obdarowywanie się słodyczami wywodzi się z Holandii, skąd rozprzestrzeniło się na Amerykę Północną. Druga wersja jest taka, że zwyczaj ten przywędrował z Niemiec.

Dzień św. Mikołaja w Holandii

W języku holenderskim imię obdarowującego to Sinterklaas. Już w pierwszą sobotę po 11. W listopadzie przybywa parowcem z Hiszpanii, gdzie mieszka przez resztę roku. Wraz z Czarnym Piotrusiem, który zastępuje diabła (typowe dla innych kultur), przychodzą nagradzać dobre dzieci i strofować te, które były nieposłuszne. Historia głosi, że Czarny Piotruś zabawia posłuszne dzieci i zabiera ze sobą do worka te, które są jego przeciwieństwem.

Holenderskie miasta obchodzą to święto w inny sposób. Choć wszędzie odbywają się parady , podczas których odwiedza je Sinterklaas, to przybywa on różnymi środkami transportu . Czasem przybywa łodzią, czasem konno lub bryczką, czasem nawet helikopterem. Odwiedza szpitale i szkoły, gdzie przekazuje datki dla dzieci. W zamian zostawia miskę z wodą, marchewkami lub sianem, aby jego renifery mogły się odświeżyć. W przeddzień świąt rodziny gromadzą się na wspólnym obiedzie. Na stole znalazły się również ciasteczka w kształcie św. Mikołaja. Lubią marcepanowe słodycze i migdałowe pierniki. Po dostarczeniu paczki przez Sinterklaasa mówi się, że wraca on z portu w Rotterdamie z powrotem do Hiszpanii.

Mikołaj w Belgii

Podobnie jak w Holandii, św. Mikołajowi towarzyszy pomocnik – Czarny Piotruś. Starożytne legendy twierdzą, że pochodzą one razem z Hiszpanii. A dzieci wierzą, że mieszkają tam razem z krasnalami. Do Belgii przylatują 5. Grudzień na białych koniach, jeżdżących po dachach i wysyłających dzieciom prezenty przez kominy. Postać pomocnika nie przedstawia złej istoty, ani nie jest symbolem diabła. Belgijskie dzieci otrzymują w te święta większe i cenniejsze prezenty, a na Boże Narodzenie obdarowywane są drobiazgami i słodyczami. Niektóre rodziny zostawiają wodę przy kominku dla koni św. Mikołaja, niektóre dzieci namawiają rodziców, aby zostawili dzbanek piwa dla św. Mikołaja. Przygotowania do świątecznego dnia zaczynają się już na początku listopada . Jako że Belgia znana jest jako kraina czekolady, sklepy pełne są czekoladowych figurek św. Mikołaja. Największe z nich mają ponad pół metra wysokości.

Mikołaj w Niemczech

Obchody różnią się w zależności od regionu. W Bawarii Mikołajowi towarzyszy przerażający Krampus. W pozostałych landach towarzyszy musługa Ruprecht . Zarówno Krampus jak i Ruprecht są synonimem diabła, ale Ruprecht nie jest tak przerażający. Próbują straszyć dzieci, aby w przyszłości nie zachowywały się niegrzecznie. W kilku landach znane są przypadki, gdy dzieci wkładają do butów siano i marchewki dla koni lub reniferów św. Mikołaja. Tradycją jest jedzenie ciastek z ciasta drożdżowego w kształcie św. Mikołaja, co jest zbliżone do tradycji holenderskiej. Innym typowym daniem w tym dniu są pieczone jabłka z kremem waniliowym wypełnione orzechami, rodzynkami i cukrem lub naleśniki.

Mikołaj w Austrii

W wieczór poprzedzający święto św. Mikołaja ulicami miasta przechadza się postać ubrana w strój biskupi zwana św . Mikołajem. Nie idzie sam, ale towarzyszy mu grupa krampusów, upiornych postaci w drewnianych maskach, futrzanych płaszczach i z brzęczącymi krowimi dzwonkami, uzbrojonych w gałązki i popiół, aby ukarać tych, którzy byli źli. W Austrii Krampus jest typową postacią sezonu mikołajkowego, podobnie jak w Bawarii. Rytuał Marszu Diabłów, jak nazywana jest procesja, rozprzestrzenił się w Austrii z alpejskich wiosek i stał się bardzo popularny w ostatnich dziesięcioleciach. Uczestniczą w nim setki gości z całego regionu. W innych miejscach jednak św. Mikołaj nadal chodzi od domu do domu, aby odwiedzić rodziny. Przed rozdaniem toreb z łakociami słucha dzieci i mówi im, żeby w przyszłym roku zrobiły to lepiej.

Dzień św. Mikołaja na Węgrzech

Na Węgrzech św. Mikołaj odwiedza dzieci w całym kraju wieczorem 6 grudnia. Zamiast pończoch nad kominkiem, dzieci wystawiają swoje buty w oknie, aby wypełnić je w zależności od tego, czy były dobre, czy nie w ciągu roku. W dawniejszych czasach posłuszne dzieci były nagradzane wybranymi słodyczami, sezonowymi owocami i orzechami. W tej chwili dostają mniej lub bardziej słodycze i czekoladę. Jedną z rzeczy, które znajdą w swojej paczce jest czekolada w kształcie św. Mikołaja. Nieposłuszne dzieci otrzymują rózgę, która przypomina małą miotłę zrobioną z gałązek, symbolizującą, że czeka je kara.

Oczywiście nikt nie jest tylko dobry lub tylko zły, więc dzieci zazwyczaj znajdują w bucie zarówno smakołyki, jak i rózgi. Św. Mikołaj odwiedza przedszkola i szkoły (nawet uniwersytety). Dzieci przygotowują piosenki i wiersze, które śpiewają i recytują. Św. Mikołajowi towarzyszy postać Krampusa, który ma za zadanie straszyć źle zachowujące się dzieci. Mają okazję usiąść na kolanie św. Mikołaja i porozmawiać z nim o swoim zachowaniu w ciągu roku. Nawet dorośli w tym dniu wszędzie noszą czapki św. Mikołaja. Tradycje te są również bardzo podobne w innych krajach.

Dzień św. Mikołaja w Chorwacji, Rumunii, Polsce

W Chorwacji św. Mikołajowi towarzyszy również diabeł Krampus. W ten sam sposób dzieci w przeddzień przygotowują na oknie swoje wyczyszczone buty, w których rano znajdą prezent, słodycze, owoce lub suszone owoce. W Rumunii Mos Nicolae chodzi w nocy z piątego na szóstego grudnia, zostawiając dzieciom kapcie lub zimowe buty wypełnione słodyczami, drobiazgami i owocami. Nieposłuszne dzieci otrzymają za karę rózgi . Wraz z sympatycznym dobroczyńcą idzie Krampus, który również zostawia tu rózgi. Tradycja mikołajkowa w Polsce jest połączeniem wpływów zarówno zachodnich, jak i wschodnich. W języku polskim to Mikołaj przychodzi do dzieci 6. grudnia i zostawia czekoladki i słodkie przysmaki w ich świątecznych pończochach w domu lub odwiedza je w szkołach i przedszkolach.

Mikołaj w Bułgarii

Tutaj świętuje się nie św. Mikołaja, ale Nikuldena. To zupełnie inne święto . Nie przychodzi ani św. Mikołaj, ani anioł, ani diabeł. Tradycja ta nie jest znana w Bułgarii. Ten dzień to święto imion Mikołaj i Mikołaj, które są odmianami imienia Mikołaj. W jego trakcie spożywają potrawy z ryb, najczęściej karpia z farszem. Wypełniony jest grzybami, cebulą, marchewką, ryżem i przyprawami.

Jak widać, wiele elementów obchodów mikołajkowych jest dość podobnych, ale możemy też zaobserwować zauważalne różnice . Tradycje zbiegają się w zależności od krajów, które są geograficznie blisko siebie.

Jakie tradycje praktykujecie w dniu św. Mikołaja w domu z rodzinami i bliskimi?