De parel van de Caraïben – het exotische Cuba biedt toeristen een uitzonderlijke combinatie van ongerepte natuur, prachtige stranden, geschiedenis, straatmuziek, levendige dansen, gastvrije mensen en unieke ervaringen. Tijdens onze recente vakantie doorgebracht op deze interessante bestemming, hebben wij kennis kunnen maken met de sfeer die hier heerst en de manier van leven die men hier leidt. Aangezien Cuba nog steeds een socialistische staat is, wordt het over het algemeen bevooroordeeld en in een nogal negatief daglicht gesteld. Hoewel het zijn nadelen heeft, zijn er ook enkele dingen die goed werken en andere landen gemakkelijk zouden kunnen inspireren.
Het is bekend dat het dichtstbevolkte en grootste land van het Caribisch gebied, bestaande uit meer dan 400 eilanden, een van de landen is met een hoog armoedepercentage. Ze won een lelijke primeur, wat niet iets is om over op te scheppen. Mensen die in Cuba wonen ontvangen… de laagste lonen… in de hele wereld. Er zijn echter zeer vriendelijke en open mensen in Cuba, wat we aan den lijve hebben kunnen ondervinden, ondanks het moeilijke leven. Zo reageren ze op de minder goede kanten van het leven en proberen ze het goede in het leven te zien. Daarom kunnen we een voorbeeld nemen aan hun levenshouding. Ondanks de grote armoede en de existentiële problemen waarmee zij dagelijks te kampen hebben, stralen zij een gevoel van welzijn en rust uit. Waar we zo vaak negatief zijn, en toch zijn we niet zo slecht in vergelijking met hen. Daarnaast kunnen we ons laten inspireren door andere dingen.
Gezondheidszorg
Het kan voor sommigen als een verrassing komen, maar het medische systeem hier is van een zeer hoog niveau. Cuba is een van de landen met een van de beste gezondheidszorgsystemen ter wereld. Het is volledig gratis voor Cubanen, ook al lijkt het voor ons Europeanen ongelooflijk. Zelfs tandheelkundige behandelingen zijn gratis, terwijl dat elders een dure aangelegenheid is. Ironisch genoeg heeft Cuba de meeste dokters per hoofd van de bevolking in de wereld. Ze zijn van goede kwaliteit, waarvan de regering profiteert en ze naar andere, ontwikkelde landen stuurt . Dit is een financieringsbron voor de staat. Zij richten zich vooral op preventie, waardoor het optreden van ernstige ziekten wordt voorkomen.
Door de ziekte vroegtijdig op te sporen, wordt voorkomen dat mensen die een betere kans op herstel zouden hebben gehad als de ziekte in een eerder stadium zou zijn ontdekt, vroegtijdig overlijden. Zo worden ook de kosten van dure behandelingen voor veel ernstige ziekten snel verlaagd . Dankzij een goed functionerend gezondheidsstelsel dat in kwaliteit gelijk is aan dat van de meest ontwikkelde landen, bereiken de Cubanen de hoogste gemiddelde leeftijd van alle mensen in het Caribisch gebied en Latijns-Amerika. Zij hebben ook de laagste neonatale en kindersterftecijfers. Er is goede voorlichting over het voorkomen van ziekten, wat samen met preventie het meeste succes oplevert. De uitrusting van de openbare ziekenhuizen is inderdaad verouderd en vaak ontoereikend.
Onderwijs
Gratis onderwijs is net zo gewoon in het land van sigaren en rum. Er is leerplicht, dus de Cubanen zijn ondanks hun armoede geletterd. Tot 99,8% van hen kan lezen en schrijven. In Europa is alfabetisering vanzelfsprekend, maar in Latijns-Amerika niet. Maar na het verlaten van de school moet een jongere ten minste twee jaar werken in het vakgebied waarin hij of zij is opgeleid. Alleen dan kan hij of zij van carrière veranderen en in een ander vakgebied gaan werken. De staat bepaalt waar, naar welke regio van uw woonplaats u gaat. De reden is dat Cubanen mogen studeren met staatsgeld. Dit is ook het geval in andere landen, maar volgens de Cubaanse regering betekent dit dat wie gratis heeft gestudeerd, in die sfeer moet hebben gewerkt. In dat geval hebben jongeren een beter idee van wat ze moeten studeren.
Beveiliging
Hoewel Cuba extreem arm is en gebukt gaat onder tekorten, is het een veilige plaats, wat de regering heeft bereikt door frequente politiepatrouilles in de straten, die een normaal onderdeel zijn van het Cubaanse leven. Interessant is dat het verboden is een zakmes bij zich te dragen, wat wordt bestraft met maximaal vijf jaar gevangenisstraf. Als iemand zijn toevlucht neemt tot diefstal, wacht hem een zware straf van meerdere jaren gevangenisstraf.
Andere aspecten of gebieden verkeren echter in een vrij kritieke toestand. Dit omvat de bovengenoemde lage lonen, die van invloed zijn op het algemene leven en de economie. Het is niet beter met voedsel en andere goederen.
Bedrijfsleven en economie
Er zijn hier twee soorten winkels – de ene is voor lokale bewoners en kan uitsluitend worden betaald met de lokale munt, de Cubaanse peso, of de andere optie, rantsoenkaarten. Cubanen krijgen goederen gerantsoeneerd omdat ze weinig verdienen, al is het maar basisvoedsel zoals rijst, suiker en groenten. De rest moeten ze in de winkel kopen, waar ook niet veel keuze is. De tweede soort winkels zijn supermarkten voor toeristen, waar u geïmporteerde goederen kunt vinden. Het is echter ook erg eentonig, vaak één soort goederen over het hele schap. Je kunt niet kiezen uit verschillende soorten merken, zoals we in Europa gewend zijn.
Bovenal is de regering
Een ander negatief punt is dat alles wat mensen verbouwen aan de staat toebehoort. Ze kunnen zelf niets verbouwen. Producenten moeten tot 95% van hun winst voor grondstoffen afstaan aan de staat. Hij heeft controle over alle bedrijfsprocessen. Zelfs de restaurants zijn zijn eigendom. Door het Amerikaanse embargo bereikt alleen bepaald voedsel Cuba, waardoor het Cubaanse dieet monotoon is. Cubanen kennen dus niet het plezier van eten. Het Caribische land staat wereldwijd bekend om zijn kwaliteitssigaren. Hun producenten mogen slechts 10% ervan verkopen, de rest is van de staat.
Censuur
Er is een enorme censuur die typisch is voor het communistische regime. De regering bezit de media en beïnvloedt dus wat er via de media naar buiten komt. Toegang tot het openbare wifinetwerk is er pas sinds 2015 voor gewone mensen . Sommige sites zijn echter nog steeds ontoegankelijk voor mensen. Mobiele telefoons en eigen computers kunnen sinds 2008 worden gebruikt. Antieke autoritten zijn een zeer populaire toeristische attractie die geen enkele bezoeker mag missen. Maar weet je waarom er hier auto’s uit de jaren 50 rijden? Want tot 2011 was de invoer van auto’s in Cuba verboden. Het verbod op televisie, internet en telefoon hield verband met het feit dat de plaatselijke bevolking niet mocht leren over het leven buiten hun land. In Cuba is de militaire dienstplicht van twee jaar niet alleen voor mannen maar ook voor vrouwen ingevoerd.
Cuba is een land vol paradoxen, enerzijds een goed gezondheidssysteem, anderzijds een zwak economisch systeem en een sterke censuur. Onze vennootschap Atena ziet dit land als een bron van inspiratie voor andere landen, natuurlijk in positieve dingen die goed werken. Niet alles is wit of zwart. In elk land zijn er plussen en minnen, nadelen en voordelen, maar wat we allemaal van de Cubanen kunnen leren is een positieve benadering van het leven.
