1. Dodatek transportowy na dojazd do pracy i z powrotem (zwany dalej „dodatkiem”) może być przyznany przez Urząd pracodawcy na podstawie pisemnego porozumienia, jeżeli pracodawca zapewnia pracownikom codzienny transport do pracy i z powrotem, uzasadniając to brakiem możliwości wykazania się transportem publicznymi środkami transportu w ogóle lub w zakresie odpowiadającym potrzebom pracodawcy. Zasiłek nie może być przyznany, jeśli przyznano dodatek na dowóz do pracy w wieku poniżej 60 lat.
  2. Jeżeli spełnione są warunki określone w ust. 1, wkład przyznawany jest w wysokości nie większej niż 50 % kosztów poniesionych w związku z transportem pracowników do i z miejsca pracy.
  3. Dodatek przyznaje organ, w którego okręgu terytorialnym pracodawca ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, jeżeli pracodawca jest osobą fizyczną.

Umowa o dofinansowanie powinna zawierać:

  1. dane osobowe i dane identyfikacyjne stron umowy,
  2. liczba pracowników przewożonych w miesiącu,
  3. odległość transportowa w km,
  4. szacunkowy miesięczny koszt transportu dla pracowników,
  5. sposób udowodnienia faktów, o których mowa w ust. 1,
  6. maksymalną wysokość składki, jej specyfikację i sposób płatności,
  7. warunki przyznawania dodatku,
  8. metodę kontroli zgodności z uzgodnionymi warunkami,
  9. warunki i termin rozliczenia dotacji,
  10. sposób zwrotu wkładu lub jego części w przypadku niedotrzymania ustalonych warunków,
  11. zobowiązanie pracodawcy do powiadomienia Urzędu o wszelkich zmianach w uzgodnionych warunkach w ciągu 30 dni kalendarzowych,
  12. Zobowiązanie Urzędu do przekazywania pracodawcy miesięcznej składki, nie później niż w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia złożenia przez pracodawcę dokumentów,
  13. inne uzgodnione dane.