Situata në botë po ndërlikohet çdo ditë e më shumë. Rritja ditore e të infektuarve është vazhdimisht në rritje, ndërsa në mesin e viktimave të koronavirusit me pasoja fatale janë tashmë mjekë dhe personel mjekësor.
Nuk është se heronjtë bëhen në kohë të vështira. Vetëm atëherë i njohim. Ata kanë ndoshta një duzinë fytyra dhe do t’ju mungojnë në rrugë. Por prandaj duhet të vijnë edhe këto kohë të vështira, që ne të shohim më shumë se fytyrën e tyre. Forca, qëndrueshmëria, aftësia e tyre për të qëndruar, për të kapërcyer vështirësitë dhe fatkeqësitë më të mëdha të situatës së caktuar, nëse pranojnë goditje, rrezikojnë shëndetin, bien shtatë herë dhe ngrihen tetë herë.
Koronavirusi është më rezistent nga sa mendonim. Prandaj, nuk është e mundur të veçohet vetëm një industri që po bën më të mirën për kompaninë në gjendjen e saj aktuale. Edhe nëse sulmi më i madh është mbi profesionistët mjekësorë, një hark i madh shkon edhe për policët, zjarrfikësit dhe ushtarët. Nuk duhen harruar as shitësit, të cilët janë të ekspozuar çdo ditë ndaj presionit dhe pa shumë mbrojtje. Në fillimet e tij, të gjithë përpiqeshin të siguronin ushqim për shtëpitë e tyre, dhe numri më i madh i njerëzve të grumbulluar në zinxhirët e shitjes me pakicë, dhe kështu probabiliteti më i madh i transmetimit të infeksionit. Situata është e ngjashme për shoferët e kamionëve, të cilët duhet të sigurojnë ushqim të mjaftueshëm për zinxhirët e shitjes me pakicë dhe gjithashtu janë të ekspozuar ndaj rrezikut të infektimit.
Kur ne të gjithë bashkojmë forcat, së bashku mund t’i mbajmë në punë industritë kryesore, në mënyrë që të kemi ushqim për të ngrënë dhe dikë që t’i drejtohemi në kohë sëmundjeje dhe nevoje. Sepse jeta nuk ka pushuar së ekzistuari dhe ka ende sëmundje të tjera që i hasim rregullisht dhe është e nevojshme t’i trajtojmë në mënyrë akute.
Jeta nuk ka ndalur, vetëm kushtet e funksionimit tonë kanë ndryshuar.
