Kudo në Bashkimin Europian hasim mungesë të personelit infermieror apo të personelit tjetër mjekësor , mjekëve, infermierëve dhe infermierëve. Ne e vërejmë këtë në objektet mjekësore dhe ambientet për të moshuarit. Çfarë kontribuon në këtë problem dhe çfarë mund të bëhet për të?
Ka disa arsye
Puna e stafit infermieror konsiderohet si jo tërheqëse shoqërore, ndërsa është një punë shumë e rëndësishme – ofrimi i kujdesit dhe ndihmës për shtresat vulnerabël. Shumë familje nuk mund të kujdesen për një të afërm të moshuar që shqetësohet edhe nga diagnoza të ndryshme, sepse duhet të shkojnë në punë dhe tashmë kanë familje të tyre. Një arsye tjetër janë kërkesat fizike dhe emocionale të kësaj pune. Kujdestarët shpesh vijnë në kontakt me të moshuarit që kanë sëmundje të rënda ose po përjetojnë kushte të vështira. Ata janë të palëvizshëm, kanë demencë , mund të përjetojnë luhatje të shpeshta dhe luhatje humori. Përveç kësaj, personeli infermieror shpesh nënvlerësohet në shoqëri. Punës së kujdestarit nuk i jepet shumë kuptim. Për shumë, kjo punë është po aq jointeresante nga pikëpamja e vlerësimit financiar . Mjekët, infermierët, infermierët, mjekët ndihmës dhe kujdestarët në amvisëri apo shtëpi të të moshuarve punojnë në ditë festash, gjë që është edhe pengesë për motivimin për të ushtruar këto profesione.
Zgjidhja është punësimi i stafit nga jashtë
Në mënyrë që dikush të kryejë profesionin e kujdestarit dhe gjithashtu pozitat shëndetësore, është e nevojshme të integrohen në tregun e punës persona nga vende të tjera që nuk i përkasin Bashkimit Evropian dhe t’u mundësohet të punojnë në objektet dhe objektet e kujdesit shëndetësor për të moshuarit. Bëhet fjalë për të ashtuquajturat vendet e botës së tretë , të cilat përgjithësisht njihen për standardin e ulët të jetesës. Për njerëzit nga vendet në zhvillim, një punë e tillë është tërheqëse dhe ata janë të interesuar për të, sepse fitojnë shumë pak paga në vendet e tyre. Këto nuk mjaftojnë për të mbuluar shpenzimet aktuale dhe shpesh ata nuk mund të bëjnë as një jetë të mirë. Përveç pagave të ulëta, ka edhe një shkallë të lartë të papunësisë . Termi vend i Botës së Tretë vjen nga epoka e Luftës së Ftohtë. Ai u prezantua për të treguar vendet që nuk iu bashkuan palës së SHBA (Botës së Parë) ose BRSS (Bota e Dytë) gjatë saj. Qëllimi i ofrimit të punës për të huajt është që njerëzit që janë të arsimuar, të kualifikuar dhe me përvojë në fushën e tyre të mund të punojnë në industrinë e tyre dhe të mos detyrohen të bëjnë punë të ulëta.
Ajo sjell përfitime
Punëtorët nga vendet e treta kërkojnë mundësi më të mira pune, kushte ekonomike dhe përgjithësisht kushte më të përshtatshme jetese . Kjo është arsyeja e migrimit të tyre për punë nga vendet e tyre. Si pjesë e studimeve të tyre universitare, personat nga vendet e treta shkojnë për një praktikë ose për një qëndrim shkëmbimi në vendet e Bashkimit Evropian, ku më pas do të dëshironin të qëndronin dhe të punonin. Në këtë rast, procesi i integrimit është më i lehtë sepse nuk krijohet një axhendë shtesë. Punësimi i të huajve ka avantazhet e veta. Kontribuon në diversitetin kulturor dhe mjegullimin e dallimeve. Nëse punëdhënësi ofron punë për të huajt nga vendet e botës së tretë, ai do të përmirësojë konkurrencën e tij duke zgjeruar kontaktet dhe duke hyrë në një treg tjetër. Një avantazh tjetër është se kjo punë është më e lirë.
Procesi i integrimit
Në mënyrë që të huajt të punojnë në një vend tjetër, së pari duhet të integrohen në sistemin e tij. Qëllimi i integrimit është të ndihmojë migrantët të integrohen (jo vetëm) në jetën e punës. Hapi i parë i integrimit është që i huaji të jetë i kualifikuar dhe i aftë për të kryer punën e kërkuar. Për këtë është e nevojshme të verifikohen kualifikimet, arsimimi dhe aftësitë e aplikantit për punë që vjen nga jashtë. Brenda vendeve, kërkesat dhe dokumentet arsimore mund të ndryshojnë për pozicione specifike pune. Një pikë tjetër e rëndësishme është njohja e të huajit me ligjet, rregulloret dhe zakonet kulturore vendase. Është thelbësore që migranti të mësohet dhe të jetë në gjendje të përshtatë sjelljen e tij me mjedisin e ri. Sigurisht, procesi i integrimit ndryshon në varësi të shtetit specifik dhe kushteve të vendosura nga përfaqësuesit e tij. Një i huaj duhet të marrë një leje pune në shtetin ku dëshiron të punojë. Për këtë, është e nevojshme të përgatiten dokumentet e nevojshme.
Në Athinë, ne u japim mundësi edhe njerëzve nga vendet më pak të zhvilluara. Aktualisht punësojmë punëtorë nga Ukraina, ku ende mbizotëron një situatë e pafavorshme dhe vendi është i shkatërruar nga lufta. Në Athinë do të ishim të lumtur nëse në të ardhmen do të hapej tregu për të huajt nga vendet në zhvillim në vendet e Evropës Perëndimore dhe do t’u jepte atyre një shans për një jetë më të mirë.